Στα τελευταία του, ενώ έφθινε ραγδαία, ο κόμης συνήθιζε
να παρηγορεί τον εαυτό του επαναλαμβάνοντας «Είμαι καλός, έχω όμορφη ψυχή», λες
και ήταν στο χέρι του να αποφανθεί για το ένα ή το άλλο. Του άρεσε να παραθέτει
δύο στίχους του Γερμανού, ομοίως ποιητή (και ομοίως κόμη) Πλάτεν: «Εκείνος που
ατένισε το πρόσωπο της Ομορφιάς / είναι από καιρό στο Θάνατο ταγμένος».
Όμως η επίλυση της διένεξης του Αιγαίου δεν καθίσταται
δυνατή, κυρίως λόγω της παντελούς έλλειψης αμοιβαίας εμπιστοσύνης για τις
προθέσεις της άλλης πλευράς και τους εκατέρωθεν φόβους, σε συνδυασμό και με την
δαιμονοποίηση του Άλλου, που στο εκατέρωθεν εθνικό αφήγημα θεωρείται ο
ιστορικός εχθρός.